darama — «Daramaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraq — is. 1. Saçı darayıb düzəltmək üçün dişli alət. Narındişli daraq. Başını daraqla daramaq. – Siyah zülfü daraq ilə dara, gör. Qur.. Daraq çəkmək – daramaq. Müşkünazın qoyun qoltuğuna sərinlik dolduqca, külək saçlarına daraq çəkdikcə ürəyi dincəlir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyləmək — (Şamaxı) daramaq (yunu). – Yunu peyləyib qundağa vurullardı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
süməx’ — (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Xanlar, Xocavənd, Qafan, Qax, Qazax, Naxçıvan) 1. daranmış yun (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Xanlar, Xocavənd, Qax) 2. yuyulub təmizlənməmiş çirkli yun (Qazax, Qafan, Naxçıvan). – Biz süməx’dən ip ə:ririx’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
daranmaq — 1. məch. Daraqla bir birindən ayrılıb nizama salınmaq, düzəldilmək. <Qərib:> Siyah saçları darandı; Canım həsrətində yandı. «Aşıq Qərib». <Hindli qız:> Darandıqca qıvrılar tel; Üz üstündə yana düşər. A. Ş.. 2. məch. Daraqdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraqçı — is. 1. Daraq qayıran usta. 2. Muzdla yun darayan (adam). Daraqçıya daramaq üçün yun aparmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraqlamaq — f. 1. Daraqdan keçirmək, daraqla daramaq, daraqla təmizləmək. Yunu daraqlamaq. // Daraqla düzəltmək. Saçlarını daraqlamaq. Başını daraqlamaq. Əllərini daraqlamaq – bax əl. 2. Silaha patronlu daraq keçirmək. Tüfəngi daraqlamaq. – Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didələmək — f. Xırda xırda, parça parça qoparmaq. Daramaq üçün yunu didələmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tel — 1. is. 1. Saçın hər bir dənəsi. Məryəm qara saçlarından üç tel ayırdı. «Əsli və Kərəm». // Ümumiyyətlə, saç. Telini daramaq. – Gülsəhər kəlağayını irəli çəkib, sağ əli ilə telini sığalladı, köksünü ötürdü. Ə. Vəl.. // Tük. Koroğlu durnanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əldarağı — is. Yun daramaq üçün taxta altlığa bənd edilmiş, ucu şiş məftillərdən ibarət alət; daraq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
